Tag Archives: Ardéche

Welkom thuis

Posted by on 7 augustus 2011 No comments | 2.497 views

Ruim drie weken vieren mijn ouders vakantie in ‘de oven van Frankrijk’; de Ardéche in Zuid-Frankrijk. Gedurende die tijd verblijf ik in mijn eentje in het huis wat, als je alleen bent, een kasteel lijkt. Tijdens de drie weken schrijf ik brieven naar mijn moeder. Over hoe het huismanbestaan me afgaat.

Lieve mama,

Ik zal deze brief maar op tafel leggen of iets dergelijks, want jullie zijn inmiddels weer thuis. Ik hoop dat jullie een goeie terugreis hebben gehad en niet met pech hebben gestaan. Dat is namelijk wel eens anders geweest.

Ik hoop ook dat je een beetje tevreden bent met het huis wat ik achtergelaten heb. Ik heb namelijk een dag nodig gehad om de vetspetters van drie weken kroketten, frikadellen, hamburgers en ander frituurvoedsel van de afzuigkap te verwijderen. Ook heb de keukenvloer maar even gedweild, want daar kon je schaatsen.

Wat betreft de stokrozen die nu allemaal –geknakt en wel- in de voortuin liggen; ik was tijdens een onstuimig dagje te laat met het spannen van een touwtje. Misschien kun je ze nog schuin afknippen en ze in een vaas de huiskamer laten opfleuren?

Ik hoop dat jullie een beetje tot rust zijn gekomen in Frankrijk en hebben genoten van het prachtige weer.

Xx,

Vinnie

P.s. Ik heb die blauwe spijkerbroek morgen nodig, kan je hem nog even snel wassen?

P.p.s. Wat eten we vanavond?

Ik wou dat ik jou was

Posted by on 1 augustus 2011 1 comment | 2.682 views

Ruim drie weken vieren mijn ouders vakantie in ‘de oven van Frankrijk’; de Ardéche in Zuid-Frankrijk. Gedurende die tijd verblijf ik in mijn eentje in het huis wat, als je alleen bent, een kasteel lijkt. Tijdens de drie weken schrijf ik brieven naar mijn moeder. Over hoe het huismanbestaan me afgaat.

Lieve mama,

Ik hoop dat jullie het nog steeds leuk hebben daar in Frankrijk. Ik hoorde op het weerbericht dat het weer niet om over naar huis te schrijven was. Is dat ook de reden dat ik nog steeds geen kaartje heb ontvangen uit het land waar ik tien jaar met veel plezier de vakantie heb gevierd?

Hier gaat alles prima. Af en toe doe ik even een rondje met de stofzuiger en ook de planten mogen niet klagen; iedere week ga ik langs met een gieter en met een feestje genieten ze van een alcoholische versnapering.

Alleen de was, daar moet ik nog even aan wennen. Ten eerste vind ik dat splitsen altijd een risicovol klusje. Ik bedoel; als ik niet uitkijk beland mijn Utlopers T-shirt bij de witte onderbroeken. Dan ben ik dus mooi in de aap gelogeerd.

Ook zit ik ineens met dilemma’s die ik nog nooit heb gehad. Zo had ik vorige week een mooi wasje gedraaid; eentje met twee broeken, wat shirts en een partij sokken. Het was prachtig weer dus ik hing het buiten. Het was een bonte boel om te zien. Daarna ging ik even naar het terras om onder het genot van een drankje van de zon te genieten. Echter, na anderhalf uur begon het lichtelijk te spetten. ,,Mijn was hangt nog buiten!”, was het eerste dat door mijn hoofd schoot. Normaal denk ik daar nooit aan. Ik ben gewend dat jij thuis op de wacht staat, net zo lang tot het boeltje uitgedrupt is.

Uiteindelijk heb ik het maar een dag extra laten hangen, weet ik in ieder geval zeker dat ’t droog is.

Afijn, mama, geniet er nog even van. En houden jullie die Fransen daar een beetje in toom? En doe de groetjes aan papa!

Xx,

Vinnie.

p.s. Ik heb de handdoeken maar binnen gehangen. Ik vergeet voor het douchen namelijk altijd een klaar te leggen. En het is ook zo wat om in adamspak het dak op te springen.

p.p.s Pap, had je die kratjes bier nog nodig? Dan haal ik even nieuwe.

Sorry

Posted by on 25 juli 2011 2 comments | 3.443 views

Ruim drie weken vieren mijn ouders vakantie in ‘de oven van Frankrijk’; de Ardéche in Zuid-Frankrijk. Gedurende die tijd verblijf ik in mijn eentje in het huis wat, als je alleen bent, een kasteel lijkt. Tijdens de drie weken schrijf ik brieven naar mijn moeder. Over hoe het huismanbestaan me afgaat.

Sorry

Lieve mama,

Ik hoop dat jullie beter weer hebben dan hier in Nederland. Het komt hier met bakken uit de hemel en ook de dikke trui moet er vaak aan te pas komen. Het zou toch zonde zijn dat jullie de regen achter jullie mee hebben gesleurd richting het Zuiden en dat nu boven op jullie luifeltje horen kletteren.

Hier is alles goed. Het huis staat nog, zij het iets minder proper dan dat je gewend bent. Het is wel even wennen, zo zonder ouders die alles regelen. Iedere avond bedenken wat je gaat eten is nog een hele kunst! Maar dat jullie zeiden dat ik wel iedere avond patat zou gaan eten, vond ik wel een beetje jammer. Daar hebben jullie mij toch echt onderschat.

De eerste avond dat ik alleen was at ik aardappeltjes met twee stukjes tilapiafilet en een beetje rauwkost. Goed he? Maar, nadat ik een optreden had gehad met de Utlopers had ik toch nog wel zin in een frikadelletje, dus heb ik de frituurpan erbij gepakt. Bij het aanzetten van de kroket verslinder ben ik alleen vergeten het handvat van het mandje naar buiten te klappen. Deze is nu dus… weggesmolten.

Ik weet wat je nu gaat zeggen. ,,En we hebben hem nog maar twee maanden! De vorige heeft je zus al kapot gemaakt!” Ik weet het, maar het ging niet met opzet. Sorry mam.

Veel plezier nog in Frankrijk. Doe je de groetjes aan papa? En kijk je een beetje uit met de rosé?

Xx,

Vinnie.

p.s. De katten leven nog.

Vakantiestress

Posted by on 13 juli 2011 3 comments | 4.539 views

Zenuwachtig loopt papa door de huiskamer. In zijn hand houdt hij een TomTom. Hij heeft zojuist een update gekocht van maarliefst vijftig euro om zo up-to-date te zijn van de wegen, het weer en de brandstofprijzen in Zuid-Frankrijk. Het apparaat weigert echter deze update binnen te halen. Het schermpje toont enkel en alleen een ronddraaiende cirkel dat symbool staat voor het systeem die verbinding zoekt.

,,En het geld is natuurlijk al afgeschreven, zo slim zijn ze dan wel weer.”, roept hij alijsberend door de huiskamer. ,,Ik gooi hem in de auto wel even aan de lader, misschien doet hij het dan wel.”, en terwijl hij in zijn hoofd vijftig euro in rook op ziet gaan, loopt hij zenuwachtig de deur uit.

Op het moment dat hij de deur achter zich dicht trekt klinkt er een monotoon geratel. Zuslief naait ijverig het zomerjurkje van mama. Onderaan het vrolijke stofje moest een elastiek vervangen worden. Mama had het de dag eerder zelf geprobeerd maar dit bleek niet zo’n succes. Aan zuslief de fijne taak om dit op te lossen. ,,Ik zei nog zo: als het niet lukt, dan doe ik het wel. Maar ja, toch zelf willen proberen hé.”, oppert ze cynisch terwijl ze de gezigzagde stiksels van mama er met een mesje probeert uit te peuteren. ,,Ik wil minimaal drie vakantiefoto’s terug zien waarop je dit jurkje aan hebt!”, gaat ze dreigend verder.

Dan komt papa binnen. Zijn stemming is beduidend minder stressvol dan toen hij vertrok. ,,Zo, hij doet het hoor. Deze jongen is weer een jaar voorzien van alle live-updates.”.  Het zomerjurkje wil minder snel vlotten; zuslief neemt hem mee naar huis en zal hem daar af maken.

Een dag later vertrekken ze. Via het Limburgse Meerssen zullen ze vrijdag in de Ardéche aankomen. Na drie keer aangehoord te hebben hoe de wasmachine werkt, ik ten alle tijden de deur goed op slot moet doen, de ramen s’ nachts dicht moet houden en de katten eten moet geven begint de Peugeot 207 stationwagen aan de driedaagse rit naar zijn geboorteland. Inclusief mama in zomerjurkje en geleid door de TomTom.

Pap, mam: geniet van de zon, de zee, de wijn en het stokbrood. Dan doe ik dat ook.

V.

Get Adobe Flash player