Ruim dertig keer per jaar treden ze op. Steeds vaker zie je een groep in roze geklede muzikanten optreden op plekken waar je het niet verwacht. Waar komt blaaskapel de Ùtlopers toch vandaan?
Voor een rijtjeshuis aan de Gysbert Japiksstraat in Sneek staan 14 fietsen in de tuin. Vandaag, vrijdag 27 mei vertrekken de heren naar Amsterdam om te spelen bij een restaurant vlak bij de ArenA omdat daar de Toppers hun eerste concert van dit jaar zullen geven. Ze zijn geboekt om het toestromende publiek naar het restaurant te trekken en het al bezoekende publiek te vermaken.
Twee jaar geleden begon een groep een muzikanten aan het avontuur dat dweilorkest heet. Deze mensen spelen allen bij Drum- en showfanfare Advendo uit Sneek en leek het leuk om ook eens lekker vrij te kunnen spelen in plaats van zo strikt en volgens de regels zoals bij Advendo de bedoeling is. ,,Tussen neus en lippen door hebben we een aardige bezetting bij elkaar gesprokkeld en zijn we aan het repeteren geslagen.”, vertelt Arnold Harkema, muzikaal leider van gezelschap.
Rond kwart voor vier zijn ze op plaats van bestemming. Op dat moment worden de eerste mensen in wit met gouden pakken -zoals de dresscode bij de Toppers luidt- al gesignaleerd. De instrumenten worden uit het busje geladen, er worden nog een paar noten warm gespeeld en dan is het showtime. Via het restaurant lopen ze naar het station waar ze toestromende reizigers van een vrolijke noot voorzien. Dan lopen ze door naar de ArenA boulevard. Hier zit het bomvol met mensen in goudwitte pakken die allemaal naar het meezingfestijn gaan. Het is prachtig weer dus iedereen zit op het terras en geniet van een goed glas bier of wijn.
Ook al is het niet helemaal de bedoeling van de restauranteigenaar dat ze hier gaan spelen –het is tenslotte een eindje van zijn etablissement af- toch spelen ze hier ook een aantal nummers. Het publiek wordt opgezweept en talloze polonaises kronkelen zich door het meezingpubliek. Dan komt een van de personeelsleden van het restaurant. Ze moeten terug.
Twee jaar bestaan en dan al optredens verzorgen bij concerten van de Toppers; de meeste mensen weten niet eens dat de Ùtlopers bestaan. ,,Die constatering klopt inderdaad. Op veel plekken waar we komen vragen mensen zich af waar wij ineens vandaan komen. Ze hebben ons nog nooit gezien maar vinden ons wel leuk. Dit hebben we bereikt met veel enthousiasme en discipline. Tijdens optredens maar ook tijdens de vele repetities.”
Eenmaal terug bij het restaurant wordt ze gevraagd om een stukje binnen te spelen. Het zit goed vol dus is het het ideale podium om eens wat te laten horen. Ze spelen feestnummers maar ook langzame ballads en het publiek vindt het leuk. Zo leuk dat ze hun bestek neerleggen en polonaises en walsdanspasjes inzetten. Daarna is het pauze mogen de heren zelf ook wat eten. Ze praten na over wat ze gedaan hebben, wat beter kan en hoe het publiek had gereageerd. ,,Een kerel duwde me tien euro in m’n handen! Die heb ik maar geweigerd.”, roept een van de leden.
Dat soort reacties ontlokken de Ùtlopers vaker bij het publiek. ,,Vooral met grote optredens komen er tijdens pauzes geregeld mensen naar ons toe die ons ook wel willen hebben voor en feestje of evenement dat zij organiseren. Dat is ook precies de manier hoe wij aan onze optredens komen. Als je maar overal je hoofd laat zien en gewoon jezelf bent, dan komen de optredens vanzelf.”, glimlacht Harkema.
De klok wijst zeven uur aan en het is tijd voor de laatste sessie. Er moet nog eenmaal gespeeld worden; nu bij het cafégedeelte. Dit publiek is meer de feestcategorie en daarom worden er veel feestnummers ingezet. Ook hier geniet het publiek. Links achter de bar staat de restaurant eigenaar. Hij staat te lachen en rookt tevreden een sigaar.
Langzaamaan loopt het pand leeg; de Toppers beginnen bijna. De Ùtlopers stoppen, pakken hun instrumentarium weer in en drinken nog een biertje na. Of ze rustig van dit optreden kunnen bijkomen? ,,Volgende week staan we als voorprogramma op het TROS muziekfeest en hebben we een Nederlands kampioenschap in Groenlo.”
Recente reacties